пленэ́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пленэ́р
Р. пленэ́ру
Д. пленэ́ру
В. пленэ́р
Т. пленэ́рам
М. пленэ́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пленэ́р, -ру м., жив. пленэ́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пленэ́р жив. пленэ́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пленэ́р, ‑у, м.

Спец. Перадача паветранага асяроддзя і натуральнага асвятлення ў карціне.

•••

На пленэры — на паветры.

[Фр. plein air — вольнае паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)