Verbum

анлайнавы слоўнік

пленэ́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пленэ́р, -ру м., жив. пленэ́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пленэ́р жив. пленэ́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пленэ́р, ‑у, м.

Спец. Перадача паветранага асяроддзя і натуральнага асвятлення ў карціне.

•••

На пленэры — на паветры.

[Фр. plein air — вольнае паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пленэр (у жывапісе) 4/143, 430; 5/74; 8/470

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пленэр

т. 12, с. 423

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пленэ́р

(фр. plein air = вольнае паветра)

перадача паветранага асяроддзя і натуральнага асвятлення ў творы жывапісу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пленэ́р

(фр. plein air = вольнае паветра)

1) жывапіс на адкрытым паветры (у процілегласць жывапісу ў майстэрні);

2) перадача паветранага асяроддзя і натуральнага асвятлення ў творы жывапісу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

plener, ~u

м. пленэр; натура;

w ~ze — на прыродзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пленэры́зм

(ад пленэр)

напрамак жывапісу, які вызначаецца імкненнем да найпраўдзівейшай перадачы прыроднага асвятлення, колеру, навакольнай атмасферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)