пле́нум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сход у поўным саставе членаў выбарнага органа якой-н. арганізацыі.

Закрыты п.

П. праўлення Саюза пісьменнікаў Беларусі.

Пленум Вярхоўнага суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пле́нум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пле́нум пле́нумы
Р. пле́нума пле́нумаў
Д. пле́нуму пле́нумам
В. пле́нум пле́нумы
Т. пле́нумам пле́нумамі
М. пле́нуме пле́нумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пле́нум м. пле́нум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пле́нум пле́нум, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пле́нум, ‑а, м.

Пленарнае пасяджэнне. Пленум Цэнтральнага Камітэта Камуністычнай партыі Савецкага Саюза.

[Ад лац. plenum — поўнае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пле́нум ’пленарнае пасяджэнне (пры ўдзеле усіх членаў выбарчага кіруючага органа)’ (ТСБМ). Праз рус. пленум ’тс’ з лац. plenum ’поўнае’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасляз’е́здаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які бывае, адбываецца пасля з’езда. Першы пасляз’ездаўскі пленум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расши́ренный

1. пашы́раны, расшы́раны;

расши́ренное воспроизво́дство расшы́ранае ўзнаўле́нне;

2. пашы́раны;

расши́ренный пле́нум пашы́раны пле́нум;

3. пашы́раны, залі́шне шыро́кі;

расши́ренное толкова́ние те́кста пашы́ранае (залі́шне шыро́кае) тлумачэ́нне тэ́ксту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красаві́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да красавіка, уласцівы красавіку. Два дні ішоў цёплы красавіцкі дождж. Шамякін. Весела зіхацела красавіцкае сонца. Шчарбатаў. // Які адбываецца ў красавіку. Красавіцкі пленум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́таўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лютага ​2, уласцівы яму. Лютаўскі дзень. Лютаўская завіруха. □ Вее з Балтыкі Лютаўскі вецер халодны. Глебка. // Які адбываецца ў лютым ​2. Лютаўскі пленум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)