плаўле́нне гл. плавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. плаўле́нне
Р. плаўле́ння
Д. плаўле́нню
В. плаўле́нне
Т. плаўле́ннем
М. плаўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плаўле́нне ср.

1. (действие) пла́вка ж.;

п. мета́лаў — пла́вка мета́ллов;

2. (состояние) плавле́ние;

пункт ~ння — то́чка плавле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. плавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́віць, пла́ўлю, пла́віш, пла́віць; пла́ўлены; незак., што.

Ператварыць цвёрдае цела ў вадкае шляхам награвання.

П. метал.

|| зак. распла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены.

|| наз. плаўле́нне, -я, н. і пла́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. плаві́льны, -ая, -ае.

Плавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плавле́ние плаўле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́вка ж.

1. (действие) пла́ўка, -кі ж., плаўле́нне, -ння ср.;

2. (результат) пла́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́яние

1. растава́нне, -ння ср.;

2. тапле́нне, -ння ср., плаўле́нне, -ння ср.; растава́нне, -ння ср.; см. та́ять 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)