плаці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плаці́на |
плаці́ны |
| Р. |
плаці́ны |
плаці́н |
| Д. |
плаці́не |
плаці́нам |
| В. |
плаці́ну |
плаці́ны |
| Т. |
плаці́най плаці́наю |
плаці́намі |
| М. |
плаці́не |
плаці́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пла́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пла́ціна |
| Р. |
пла́ціны |
| Д. |
пла́ціне |
| В. |
пла́ціну |
| Т. |
пла́цінай пла́цінаю |
| М. |
пла́ціне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вадазлі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м. (спец.).
Адтуліна ў верхняй частцы плаціны для сцёку лішняй вады.
|| прым. вадазлі́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пла́цінавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пла́ціны. Плацінавая прамысловасць. // Зроблены з пла́ціны. Плацінавы пярсцёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыбахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыстасаванне для самастойнага праходу рыбы цераз штучныя і натуральныя перашкоды (плаціны, вадаспады і інш.).
|| прым. рыбахо́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размы́в размы́ў, -мы́ву м.;
размы́в плоти́ны размы́ў плаці́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плаці́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да плаціны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плацінаты́пія, ‑і, ж.
Спец. Спосаб фатаграфавання на солях плаціны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прара́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Звужаная частка рэчышча, праход, які часова пакідаецца для пропуску вады пры збудаванні плаціны і закрываецца пры завяршэнні работ.
2. Прамывіна, адтуліна ў плаціне, дамбе, прарванай водным патокам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вадазлі́ў, ‑ліва, м.
Спец. Адтуліна ў верхняй частцы плаціны для сцёку лішняй вады. Акрамя плаціны неабходна зрабіць вадазліў, паглыбіць дно, каб пры запаўненні сажалкі вадой глыбіня была не менш двух метраў. Рунец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)