пластма́са, -ы, ж.

Пластычная маса.

Вырабы з пластмасы.

|| прым. пластма́савы, -ая, -ае.

Пластмасавыя талеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гутапе́рча, -ы, ж.

Пластычная скурападобная маса, па ўласцівасцях блізкая да каўчуку.

|| прым. гутапе́рчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пласти́ческий в разн. знач. пласты́чны;

пласти́ческая ма́сса пласты́чная ма́са;

пласти́ческая хирурги́я пласты́чная хірургі́я;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пластма́са, ‑ы, ж.

Пластычная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́стык

‘пластычная маса’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пла́стык
Р. пла́стыку
Д. пла́стыку
В. пла́стык
Т. пла́стыкам
М. пла́стыку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пластма́са ж. (пластычная маса) пластма́сса (пласти́ческая ма́сса)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пластма́сса (пласти́ческая ма́сса) пластма́са, -сы ж. (пласты́чная ма́са);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полісціро́л, ‑у, м.

Спец. Пластычная маса, якая мае ўласцівасці ізалятара і выкарыстоўваецца пераважна ў электрапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пластыкі, уласцівы ёй. Пасля пластычнай гімнастыкі .. [актрыса] прымала халодны душ і садзілася за масаж твару. Рамановіч. «Кантакт» з мастацтвам у паэзіі Максіма Танка выяўляецца і... праз шматлікія асацыятыўныя масткі да краіны тэм і вобразаў пластычных мастацтваў. Рагойша.

2. Здольны пад высокім ціскам мяняць форму; не ломкі. Пластычныя матэрыялы.

3. Спец. Звязаны з перасадкай скуры. Пластычная хірургія. Пластычная аперацыя.

•••

Пластычная маса гл. маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пласты́чны пласты́чная пласты́чнае пласты́чныя
Р. пласты́чнага пласты́чнай
пласты́чнае		 пласты́чнага пласты́чных
Д. пласты́чнаму пласты́чнай пласты́чнаму пласты́чным
В. пласты́чны (неадуш.)
пласты́чнага (адуш.)		 пласты́чную пласты́чнае пласты́чныя (неадуш.)
пласты́чных (адуш.)
Т. пласты́чным пласты́чнай
пласты́чнаю		 пласты́чным пласты́чнымі
М. пласты́чным пласты́чнай пласты́чным пласты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)