Verbum

анлайнавы слоўнік

планё́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

планёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Безматорны лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, для лунаючага палёту.

|| прым. планёрны, -ая, -ае.

П. спорт (планерызм).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планёр ав. планёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

планёр ав. планёр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

планёр, ‑а, м.

Безматорны лятальны апарат. Хлапчукі рабілі самалёты і планёры, шылі са старых прасцін парашуты. Асіпенка.

[Фр. planeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухкры́лы, -ая, -ае.

1. З двума крыламі.

Д. планёр.

2. у знач. наз. двухкры́лыя, -ых. Атрад насякомых, які мае адну пару крылаў (напр., мухі, камары і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запу́щенный в разн. знач. запу́шчаны; (заброшенный — ещё) занядба́ны;

запу́щенный планёр запу́шчаны планёр;

запу́щенное хозя́йство запу́шчаная (занядба́ная) гаспада́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)