планё́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
планё́р |
планё́ры |
| Р. |
планё́ра |
планё́раў |
| Д. |
планё́ру |
планё́рам |
| В. |
планё́р |
планё́ры |
| Т. |
планё́рам |
планё́рамі |
| М. |
планё́ры |
планё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
планёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Безматорны лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, для лунаючага палёту.
|| прым. планёрны, -ая, -ае.
П. спорт (планерызм).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
планёр ав. планёр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
планёр, ‑а, м.
Безматорны лятальны апарат. Хлапчукі рабілі самалёты і планёры, шылі са старых прасцін парашуты. Асіпенка.
[Фр. planeur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
планёр м спарт ав Gléitflugzeug n -(e)s, -e, Ségelflugzeug n; разм Gléiter m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
планёр
(фр. planeur, ад planer = лятаць)
безматорны лятальны апарат у выглядзе самалёта, які планіруе ў паветры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
glider [ˈglaɪdə] n. планёр
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)