плане́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плане́тны плане́тная плане́тнае плане́тныя
Р. плане́тнага плане́тнай
плане́тнае		 плане́тнага плане́тных
Д. плане́тнаму плане́тнай плане́тнаму плане́тным
В. плане́тны (неадуш.)
плане́тнага (адуш.)		 плане́тную плане́тнае плане́тныя (неадуш.)
плане́тных (адуш.)
Т. плане́тным плане́тнай
плане́тнаю		 плане́тным плане́тнымі
М. плане́тным плане́тнай плане́тным плане́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плане́тны астр. плане́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плане́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да планеты (у 1 знач.). Планетная арбіта. Планетная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плане́та, -ы, ДМ -не́це, мн. -ы, -не́т, ж.

Нябеснае цела, якое рухаецца вакол Сонца і свеціцца адбітым яго святлом.

|| прым. плане́тны, -ая, -ае і планета́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плане́тный астр. плане́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)