плаві́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плаві́льня |
плаві́льні |
| Р. |
плаві́льні |
плаві́льняў |
| Д. |
плаві́льні |
плаві́льням |
| В. |
плаві́льню |
плаві́льні |
| Т. |
плаві́льняй
плаві́льняю |
плаві́льнямі |
| М. |
плаві́льні |
плаві́льнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плаві́льня ж., тех. плави́льня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плаві́льня, ‑і, ж.
Памяшканне, дзе плавяць металы. Вызначаўся горад Павянец тым, што была тут даўняя, яшчэ з часоў Пятра I, плавільня, у якой плавілі медзь. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плави́льня плаві́льня, -ні ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)