пла́вание в разн. знач. пла́ванне, -ння ср.;
шко́ла пла́вания шко́ла пла́вання;
пла́вание сажёнками пла́ванне на сажо́нках;
пла́вание бра́ссом пла́ванне бра́сам;
пла́вание кро́лем пла́ванне кро́лем;
кабота́жное пла́вание кабата́жнае пла́ванне;
да́льнее пла́вание далёкае пла́ванне;
кругосве́тное пла́вание кругасве́тнае пла́ванне;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пла́ванне ср., в разн. знач. пла́вание;
шко́ла пла́вання — шко́ла пла́вания;
кабата́жнае пла́ванне — кабота́жное пла́вание;
кругасве́тнае пла́ванне — кругосве́тное пла́вание;
◊ вялі́каму караблю́ вялі́кае п. — погов. большо́му кораблю́ большо́е пла́вание
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Плын ’скокі’ (гом., Мар. Ром.) у песні: Вуценятка плыгне, сетачкі парве, са мною ў плын пойдзе… (тамсама). Відаць, да плыгаць (гл.). Першапачаткова было б Тплыгн, як стогн. Аднак параўн. смал. альта ’плынь ракі’, ’плавание’, бел. плынь ’цячэнне’, як і польск. ріуп ’вадкасць’, ’газ’ — даплыць (гл.), полымя, płynąć, з формы цяп. часу якога паходзіць -л < прасл. *plynǫti ’перамяшчацца па паверхні вады’, сюды ж польск. płynąć ’уцякаць, бегчы’, рус. дыял. плыпуть ’хутка пабегчы’, што сведчыць, магчыма, пра старую сувязь плыгаць і плыць (гл.). Параўн. наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
карабе́ль, -бля́ м. кора́бль;
вае́нны к. — вое́нный кора́бль;
акія́нскі к. — океа́нский кора́бль;
○ касмі́чны к. — косми́ческий кора́бль;
ліне́йны к. — лине́йный кора́бль;
◊ спалі́ць свае́ ~блі́ — сжечь свои́ корабли́;
вялі́каму ~блю́ вялі́кае пла́ванне — погов. большо́му кораблю́ большо́е пла́вание
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)