пла́вание в разн. знач. пла́ванне, -ння ср.;

шко́ла пла́вания шко́ла пла́вання;

пла́вание сажёнками пла́ванне на сажо́нках;

пла́вание бра́ссом пла́ванне бра́сам;

пла́вание кро́лем пла́ванне кро́лем;

кабота́жное пла́вание кабата́жнае пла́ванне;

да́льнее пла́вание далёкае пла́ванне;

кругосве́тное пла́вание кругасве́тнае пла́ванне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́ванне ср., в разн. знач. пла́вание;

шко́ла пла́вання — шко́ла пла́вания;

кабата́жнае пла́ванне — кабота́жное пла́вание;

кругасве́тнае пла́ванне — кругосве́тное пла́вание;

вялі́каму караблю́ вялі́кае п.погов. большо́му кораблю́ большо́е пла́вание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плын ’скокі’ (гом., Мар. Ром.) у песні: Вуценятка плыгне, сетачкі парве, са мною ў плын пойдзе… (тамсама). Відаць, да плыгаць (гл.). Першапачаткова было б Тплыгн, як стогн. Аднак параўн. смал. альта ’плынь ракі’, ’плавание’, бел. плынь ’цячэнне’, як і польск. ріуп ’вадкасць’, ’газ’ — даплыць (гл.), полымя, płynąć, з формы цяп. часу якога паходзіць -л < прасл. *plynǫti ’перамяшчацца па паверхні вады’, сюды ж польск. płynąć ’уцякаць, бегчы’, рус. дыял. плыпуть ’хутка пабегчы’, што сведчыць, магчыма, пра старую сувязь плыгаць і плыць (гл.). Параўн. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карабе́ль, -бля́ м. кора́бль;

вае́нны к. — вое́нный кора́бль;

акія́нскі к. — океа́нский кора́бль;

касмі́чны к. — косми́ческий кора́бль;

ліне́йны к. — лине́йный кора́бль;

спалі́ць свае́ ~блі́ — сжечь свои́ корабли́;

вялі́каму ~блю́ вялі́кае пла́ваннепогов. большо́му кораблю́ большо́е пла́вание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)