Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сквярці́ся несов., разг. вереща́ть, треща́ть; пища́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ці́ўкаць несов. (о птицах) те́нькать; пища́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пішча́ць несов. пища́ть;
◊ хто парася́ ўкраў, таму́ ў вуша́х ~чы́ць — посл. на во́ре ша́пка гори́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пішча́ць, пішча́ці, пішчэць ’рабіць піск’ (ТСБМ, Стан., Яруш.), ’вішчаць’ (гродз., чэрв., брасл., шчуч., глыб., беласт., Сл. ПЗБ), ’рохкаць (пра свіней)’ (акрамя Заходняга Палесся, ЛА, 1). Укр. пища́ти, рус. пищать, польск. piszczeć, н.-луж. pišćaś, в.-луж. pišćeć, чэш. pištěti, славац. pišťať, славен. pískati, харв. píštati, макед. пишти, балг. пищя. Прасл. *piščati ’пішчаць’, свісцець’, ’іграць на дудзе’, што ўзыходзіць да гукапераймальнага рі‑ (Скок, 2, 664).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)