пису́лька разг. пісу́лька, -кі ж., прост. цыду́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыду́лка ж., разг. цыду́лка, пису́лька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пісу́лька ж., разг. пису́лька, бума́жка, запи́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пісу́лька 1 ’запіска, маленькі ліст’ (ТСБМ, Яруш., Нас., Шат., Касп., Бяльк.). З рус. пису́ля, пису́лька ’тс’. Да пісаць (гл.).

Пісу́лька 2 ’аўтаручка’ (астрав., Сцяшк. Сл.). Параўн. серб.-харв. пѝсаљка ’аловак’, балг. писа́лка ’ручка’. Аказіянальнае сучаснае ўтварэнне. Суф. ‑ульк‑а, магчыма, з польск. ‑ul‑a, ul‑k‑a.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)