пе́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пе́шчаны пе́шчаная пе́шчанае пе́шчаныя
Р. пе́шчанага пе́шчанай
пе́шчанае		 пе́шчанага пе́шчаных
Д. пе́шчанаму пе́шчанай пе́шчанаму пе́шчаным
В. пе́шчаны (неадуш.)
пе́шчанага (адуш.)		 пе́шчаную пе́шчанае пе́шчаныя (неадуш.)
пе́шчаных (адуш.)
Т. пе́шчаным пе́шчанай
пе́шчанаю		 пе́шчаным пе́шчанымі
М. пе́шчаным пе́шчанай пе́шчаным пе́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пе́шчаны пе́шчаная пе́шчанае пе́шчаныя
Р. пе́шчанага пе́шчанай
пе́шчанае		 пе́шчанага пе́шчаных
Д. пе́шчанаму пе́шчанай пе́шчанаму пе́шчаным
В. пе́шчаны (неадуш.)
пе́шчанага (адуш.)		 пе́шчаную пе́шчанае пе́шчаныя (неадуш.)
пе́шчаных (адуш.)
Т. пе́шчаным пе́шчанай
пе́шчанаю		 пе́шчаным пе́шчанымі
М. пе́шчаным пе́шчанай пе́шчаным пе́шчаных

Кароткая форма: пе́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́шчаны

1. прич. пе́стованный; бало́ванный, леле́янный, хо́ленный;

2. прич., перен. леле́янный;

1, 2 см. пе́сціць 1, 3;

3. прил. бало́ванный; леле́янный, хо́леный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад песціць (у 1–3 знач.).

2. у знач. прым. Капрызны, распешчаны. Пешчанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́ванный пе́шчаны, распе́шчаны; разба́лаваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хо́ленный прич. пе́шчаны, пяле́гаваны, дагляда́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распе́сціць, -пе́шчу, -пе́сціш, -пе́сціць; -пе́шчаны; зак., каго-што.

Сапсаваць празмернымі пяшчотамі; зрабіць пешчаным, капрызным, распусным.

Р. дзяцей.

|| незак. распе́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распе́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́сціць, пе́шчу, пе́сціш, пе́сціць; пе́шчаны; незак.

1. каго. Любоўна даглядаць, пялегаваць; патураць усім жаданням, балаваць.

П. дзяцей.

2. каго. Лашчыць, галубіць.

П. дачку.

3. перан., каго-што. Выклікаць прыемныя адчуванні (пра вецер, сонца і пад.).

Вецер песціць твар.

4. перан., што. Жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага.

П. надзею.

|| зак. вы́песціць, -пешчу, -песціш, -песціць; -пешчаны (да 1 знач.) і спе́сціць, спе́шчу, спе́сціш, спе́сціць; спе́шчаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Абані́ты ’пешчаны, балаваны’ (Касп.), параўн. рус. пск. абанитый ’неслух, свавольны, балаваны, хітры’. Мабыць, абаніты < *абабніты. Параўн. рус. бабнить ’спавіваць’ і рус. арх. банить ’тс’ (абое да баба). Гл. Мартынаў, SlW, 64, і бабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хо́леный прил. пе́шчаны, пяле́гаваны, вы́пешчаны, вы́пелегаваны, дагле́джаны;

хо́леные ру́ки вы́пешчаныя (вы́пелегаваныя) ру́кі;

хо́леная ло́шадь дагле́джаны (вы́пелегаваны) конь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)