пе́шчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пе́шчаны |
пе́шчаная |
пе́шчанае |
пе́шчаныя |
| Р. |
пе́шчанага |
пе́шчанай пе́шчанае |
пе́шчанага |
пе́шчаных |
| Д. |
пе́шчанаму |
пе́шчанай |
пе́шчанаму |
пе́шчаным |
| В. |
пе́шчаны (неадуш.) пе́шчанага (адуш.) |
пе́шчаную |
пе́шчанае |
пе́шчаныя (неадуш.) пе́шчаных (адуш.) |
| Т. |
пе́шчаным |
пе́шчанай пе́шчанаю |
пе́шчаным |
пе́шчанымі |
| М. |
пе́шчаным |
пе́шчанай |
пе́шчаным |
пе́шчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пе́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пе́шчаны |
пе́шчаная |
пе́шчанае |
пе́шчаныя |
| Р. |
пе́шчанага |
пе́шчанай пе́шчанае |
пе́шчанага |
пе́шчаных |
| Д. |
пе́шчанаму |
пе́шчанай |
пе́шчанаму |
пе́шчаным |
| В. |
пе́шчаны (неадуш.) пе́шчанага (адуш.) |
пе́шчаную |
пе́шчанае |
пе́шчаныя (неадуш.) пе́шчаных (адуш.) |
| Т. |
пе́шчаным |
пе́шчанай пе́шчанаю |
пе́шчаным |
пе́шчанымі |
| М. |
пе́шчаным |
пе́шчанай |
пе́шчаным |
пе́шчаных |
Кароткая форма: пе́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пе́шчаны
1. прич. пе́стованный; бало́ванный, леле́янный, хо́ленный;
2. прич., перен. леле́янный;
1, 2 см. пе́сціць 1, 3;
3. прил. бало́ванный; леле́янный, хо́леный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пе́шчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад песціць (у 1–3 знач.).
2. у знач. прым. Капрызны, распешчаны. Пешчанае дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пе́шчаны verwöhnt, verzógen; verhätschelt, verzärtelt (залашчаны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бало́ванный пе́шчаны, распе́шчаны; разба́лаваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хо́ленный прич. пе́шчаны, пяле́гаваны, дагляда́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распе́сціць, -пе́шчу, -пе́сціш, -пе́сціць; -пе́шчаны; зак., каго-што.
Сапсаваць празмернымі пяшчотамі; зрабіць пешчаным, капрызным, распусным.
Р. дзяцей.
|| незак. распе́шчваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. распе́шчванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пе́сціць, пе́шчу, пе́сціш, пе́сціць; пе́шчаны; незак.
1. каго. Любоўна даглядаць, пялегаваць; патураць усім жаданням, балаваць.
П. дзяцей.
2. каго. Лашчыць, галубіць.
П. дачку.
3. перан., каго-што. Выклікаць прыемныя адчуванні (пра вецер, сонца і пад.).
Вецер песціць твар.
4. перан., што. Жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага.
П. надзею.
|| зак. вы́песціць, -пешчу, -песціш, -песціць; -пешчаны (да 1 знач.) і спе́сціць, спе́шчу, спе́сціш, спе́сціць; спе́шчаны (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)