Verbum

усхо́ды¹, -аў.

Першыя парасткі пасеваў.

Яравыя ў.

нача́ткі, -аў.

Першыя пачатковыя звесткі ў якой-н. галіне ведаў; пачаткі.

Н. арыфметыкі.

прымадо́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Спявачка, якая выконвае першыя ролі ў оперы, аперэце.

пры́ма-балеры́на, пры́мы-балеры́ны, мн. пры́мы-балеры́ны, пры́м-балеры́н, ж.

Балерына, якая выконвае першыя ролі.

дажджы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Кропля дажджу.

На шыбах з’явіліся першыя дажджынкі.

ініцыя́лы, -аў, адз. -я́л, -а, м.

Першыя літары імя і імя па бацьку або імя і прозвішча.

|| прым. ініцыя́льны, -ая, -ае.

прашту́рхацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Штурхаючыся, прабрацца праз натоўп.

П. ў першыя рады.

|| незак. прашту́рхвацца, -аюся, -аешся, -аецца і праштурхо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

наста́ўніцтва, -а, н.

1. Праца, занятак настаўніка; прафесія настаўніка.

Першыя гады настаўніцтва.

2. зб. Школьныя настаўнікі.

3. Форма выхавання і прафесійнай падрыхтоўкі маладых рабочых вопытнымі спецыялістамі.

Н. на заводах.

вясту́н, вестуна́, мн. вестуны́, вестуно́ў, м. (кніжн.).

Той, хто сваім з’яўленнем нагадвае пра набліжэнне чаго-н.

Гракі — першыя вестуны вясны.

|| ж. вясту́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.