пе́рсікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пе́рсікавы |
пе́рсікавая |
пе́рсікавае |
пе́рсікавыя |
| Р. |
пе́рсікавага |
пе́рсікавай пе́рсікавае |
пе́рсікавага |
пе́рсікавых |
| Д. |
пе́рсікаваму |
пе́рсікавай |
пе́рсікаваму |
пе́рсікавым |
| В. |
пе́рсікавы (неадуш.) пе́рсікавага (адуш.) |
пе́рсікавую |
пе́рсікавае |
пе́рсікавыя (неадуш.) пе́рсікавых (адуш.) |
| Т. |
пе́рсікавым |
пе́рсікавай пе́рсікаваю |
пе́рсікавым |
пе́рсікавымі |
| М. |
пе́рсікавым |
пе́рсікавай |
пе́рсікавым |
пе́рсікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пе́рсікавы бот. пе́рсиковый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пе́рсікавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да персіка, з’яўляецца персікам. Трапляюцца пладовыя дрэвы — персікавыя, абрыкосавыя. Маўр. [Паэт] палюбіў арыкаў плёскат, пахкі персікавы сад. Панчанка. // Прыгатаваны з персікаў. Персікавае варэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пе́рсік, -а, мн. -і, -аў, м.
Паўднёвы сакаўны мясісты плод з пушыстай жаўтавата-чырвонай скуркай, а таксама дрэва, на якім ён расце.
|| прым. пе́рсікавы, -ая, -ае.
П. колер (жаўтавата-чырвоны).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)