перлі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перлі́т
Р. перлі́ту
Д. перлі́ту
В. перлі́т
Т. перлі́там
М. перлі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перлі́т, -ту м., спец. перли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец.

1. Шклопадобная вулканічная парода, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы і ізаляцыйны матэрыял.

2. Адна са структурных частак жалезавугляродзістых сплаваў (сталі, чыгуну).

[Фр. perlite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перли́т геол., стр., мет. перлі́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)