перлі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перлі́т
Р. перлі́ту
Д. перлі́ту
В. перлі́т
Т. перлі́там
М. перлі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перлі́т, -ту м., спец. перли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец.

1. Шклопадобная вулканічная парода, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы і ізаляцыйны матэрыял.

2. Адна са структурных частак жалезавугляродзістых сплаваў (сталі, чыгуну).

[Фр. perlite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перліт

т. 12, с. 295

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Перліт (у будаўніцтве) 8/393

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Перліт (у геалогіі) 8/393

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Перліт (у металазнаўстве) 4/468; 6/294; 7/196; 8/393; 11/141, 238

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перлі́т

(фр. perlute, ад perle = жэмчуг)

1) шклопадобная вулканічная парода, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы і ізаляцыйны матэрыял;

2) адна са структурных частак жалезавугляродзістых сплаваў (сталі, чыгуну).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перли́т геол., стр., мет. перлі́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перлітабето́н

(ад перліт + бетон)

лёгкі бетон, у якім напаўняльнікам служыць успучаны перліт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)