перка́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перка́ль перка́лі
Р. перка́лю перка́ляў
Д. перка́лю перка́лям
В. перка́ль перка́лі
Т. перка́лем перка́лямі
М. перка́лі перка́лях

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перка́ль, -лю обл., см. парка́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перка́ль ж., м., текст. парка́ль, -лю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парка́ль, -лю м., текст.

1. перка́ль ж. и м.;

2. си́тец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Парка́ль ’лёгкая баваўняная аднаколерная або з набіўным малюнкам тканіна’ (ТСБМ, Гарэц., Сцяшк., Мат. АС Гродзеншчыны; ДАБМ, 943), пэрка́ль, парка́ль, пярка́ль ’тс’ (Сл. ПЗБ). Відавочна, праз рус. перка́ль ’грубая баваўняная тканіна’ з франц. percale, ісп. percal. Крыніца слова — пярс. pärgāl (Фасмер, 3, 242). Сюды ж паркалёўка ’хустка з тонкага матэрыялу’ (ДАБМ, 943).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)