перехва́т м.

1. (действие) перахо́пліванне, -ння ср., перахва́тванне, -ння ср.; перахва́т, -ту м.;

2. (суженное вокруг чего-л. место) разг. перахва́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахва́т, -ту м. (суженное место) перехва́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перахо́пліванне ср. перехва́тывание, перехва́т м.; см. перахо́пліваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перахва́тамі (піріхватымі) ’рыўкамі’ (Юрч. СНЛ). Прыслоўе ў форме назоўніка перахват у Тв. скл. мн. л. Магчыма, пад уплывам рус. перехват, перехватить ’перакусіць, перахапіць час ад часу’. Да персі- і хватаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перайма́нне (каго, чаго) ср.

1. перенима́ние, остано́вка ж.;

2. перенима́ние, перехва́тывание, перехва́т м.;

3. перенима́ние, перехва́т м.;

4. перенима́ние, подража́ние (кому, чему) сле́дование (чему);

5. усва́ивание;

1-5 см. перайма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераця́гванне ср.

1. перетя́гивание, перетя́жка ж.;

2. перетя́гивание, перета́скивание;

3. перетя́гивание, перехва́тывание, перехва́т м.;

1-3 см. пераця́гваць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)