переломи́ть сов., прям., перен. пералама́ць, зламі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералама́ць сов.

1. перелома́ть;

ве́цер ~ма́ў дрэ́вы — ве́тер перелома́л дере́вья;

2. переломи́ть;

п. па́лку — перелома́ть па́лку;

3. перен. (перебороть, переменить) переломи́ть;

п. хара́ктарпереломи́ть хара́ктер;

п. яго́ ўпа́ртасцьпереломи́ть его́ упря́мство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)