перашчыкну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перашчыкну́ |
перашчыкнё́м |
| 2-я ас. |
перашчыкне́ш |
перашчыкняце́ |
| 3-я ас. |
перашчыкне́ |
перашчыкну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перашчыкну́ў |
перашчыкну́лі |
| ж. |
перашчыкну́ла |
| н. |
перашчыкну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перашчыкні́ |
перашчыкні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перашчыкну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перашчыкну́ць сов. раздели́ть щипко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перашчыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
Раздзяліць шчыпком надвае. Генерал устаў, узяў каля печы венік. Вылузаў з яго дубчык і даў зламаць. Ражэ перашчыкнуў яго ў двух пальцах. Алешка. Перастаўшы гайдацца, .. [грак] пасядзеў у спакоі, нібыта нешта думаў ці разважаў, потым прымерыўся да ніштаватай галінкі, сціснуў яе ў моцнай дзюбе і перашчыкнуў, як нажніцамі. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перашчы́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перашчыкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перашчыўля́ць (пірішчыўляцьJ ’перашчыкнуць’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і гажыўляць, якое, магчыма, гепетычна суадносіцца з шчыпаць (гл.), аднак застаецца няясным спалучэнне ‑ўл‑: можна дапусціць, што яно з ‑пл‑, параўн. укр. перещеплювати ’зрабіць новую прышчэпку’, ’перамяжоўвацца, урэзвацца перавузінай, перашыйкам’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)