перашна́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перашна́ру |
перашна́рым |
| 2-я ас. |
перашна́рыш |
перашна́рыце |
| 3-я ас. |
перашна́рыць |
перашна́раць |
| Прошлы час |
| м. |
перашна́рыў |
перашна́рылі |
| ж. |
перашна́рыла |
| н. |
перашна́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перашна́р |
перашна́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перашна́рыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перашна́рыць сов., прост. переша́рить, обша́рить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перашна́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Разм. Старанна і ўважліва абмацаць што‑н. поўнасцю або ўсё, многае ў пошуках чаго‑н. Перашнарыць усе кішэні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перашны́рыць сов., прост., см. перашна́рыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перашны́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Разм. Тое, што і перашнарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перашні́порыць, перэшны́порыць ’перашукаць’ (ТС), піряшныпыріць ’перашнарыць’ (Юрч. СНЛ), навагр. перашны́прыць ’перавярнуць’ (Сцяшк. Сл.). Да пера- і шны́парыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)