ператасо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ператасо́ўка ператасо́ўкі
Р. ператасо́ўкі ператасо́вак
Д. ператасо́ўцы ператасо́ўкам
В. ператасо́ўку ператасо́ўкі
Т. ператасо́ўкай
ператасо́ўкаю		 ператасо́ўкамі
М. ператасо́ўцы ператасо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператасо́ўка ж., прям., перен. перетасо́вка; см. ператасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ператасоўваць — ператасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак.

1. што. Тасуючы, перамяшаць або стасаваць яшчэ раз.

П. карты.

2. перан., каго-што. Перамяшаць, размясціць іначай (разм.).

П. паперы на стале.

|| незак. ператасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ператасо́ўванне, -я, н. і ператасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перетасо́вка ж.

1. ператасо́ўка, -кі ж., ператасо́ўванне, -ння ср., тасава́нне, -ння ср.;

2. ператасо́ўка, -кі ж., ператасо́ўванне, -ння ср.;

3. ператасо́ўка, -кі ж.; см. перетасо́вывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)