перасяка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перасяка́ю |
перасяка́ем |
| 2-я ас. |
перасяка́еш |
перасяка́еце |
| 3-я ас. |
перасяка́е |
перасяка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перасяка́ў |
перасяка́лі |
| ж. |
перасяка́ла |
| н. |
перасяка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перасяка́й |
перасяка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перасяка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перасяка́ць несов.
1. в разн. знач. пересека́ть;
2. (надвое) переруба́ть;
3. (во множестве) переруба́ть; изруба́ть;
1-3 см. перасячы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перасячы, перасекчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасячы́ і перасе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; што.
1. Рассячы папалам, на часткі.
П. жэрдку.
Бізуном бервяна не перасячэш (прыказка).
2. Перайсці, пераехаць што-н. упоперак.
П. вуліцу.
П. экватар.
3. Прайсці па паверхні чаго-н. ад аднаго канца да другога.
Чыгунка перасячэ нашу вобласць.
Поле перасечана ярам.
4. перан. Перагарадзіць каму-, чаму-н. (дарогу, шлях і пад.).
Атрад перасек шлях непрыяцелю.
|| незак. перасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перасяка́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. перасякаць — перасячы, перасекчы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасяка́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да перасячыся, перасекчыся.
2. Зал. да перасякаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасяка́нне ср. переруба́ние; переру́бка ж.; см. перасяка́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
переруба́ть несов.
1. перасяка́ць;
2. сячы́; см. переруби́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасяка́цца несов.
1. пересека́ться; см. перасячы́ся;
2. страд. пересека́ться; переруба́ться; изруба́ться; см. перасяка́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пересека́ть несов., в разн. знач. перасяка́ць;
пересека́ть жердь перасяка́ць жэ́рдку;
река́ пересека́ет го́род рака́ перасяка́е го́рад;
пересека́ть ли́нию друго́й ли́нией перасяка́ць лі́нію друго́й лі́ніяй;
желе́зная доро́га пересека́ет на́шу о́бласть чыгу́нка перасяка́е на́шу во́бласць;
отря́д пересека́ет путь неприя́телю атра́д перасяка́е шлях непрыя́целю;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)