перасяка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перасяка́ю перасяка́ем
2-я ас. перасяка́еш перасяка́еце
3-я ас. перасяка́е перасяка́юць
Прошлы час
м. перасяка́ў перасяка́лі
ж. перасяка́ла
н. перасяка́ла
Загадны лад
2-я ас. перасяка́й перасяка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перасяка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перасяка́ць несов.

1. в разн. знач. пересека́ть;

2. (надвое) переруба́ть;

3. (во множестве) переруба́ть; изруба́ть;

1-3 см. перасячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перасячы, перасекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяка́ць

1. durchkréuzen vt, überschnéiden* vt;

2. (прайсці наскрозь) überquéren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перасячы́ і перасе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; што.

1. Рассячы папалам, на часткі.

П. жэрдку.

Бізуном бервяна не перасячэш (прыказка).

2. Перайсці, пераехаць што-н. упоперак.

П. вуліцу.

П. экватар.

3. Прайсці па паверхні чаго-н. ад аднаго канца да другога.

Чыгунка перасячэ нашу вобласць.

Поле перасечана ярам.

4. перан. Перагарадзіць каму-, чаму-н. (дарогу, шлях і пад.).

Атрад перасек шлях непрыяцелю.

|| незак. перасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

traverse​2 [trəˈvɜ:s] v. fml перасяка́ць, е́хаць (праз);

traverse the desert перасяка́ць пусты́ню

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перасяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перасякаць — перасячы, перасекчы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяка́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перасячыся, перасекчыся.

2. Зал. да перасякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасяка́нне ср. переруба́ние; переру́бка ж.; см. перасяка́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

intersect [ˌɪntəˈsekt] v.

1. перасяка́ць; перасяка́цца

2. перакрыжо́ўваць; перакрыжо́ўвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)