перастарэ́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перастарэ́лы |
перастарэ́лая |
перастарэ́лае |
перастарэ́лыя |
| Р. |
перастарэ́лага |
перастарэ́лай
перастарэ́лае |
перастарэ́лага |
перастарэ́лых |
| Д. |
перастарэ́ламу |
перастарэ́лай |
перастарэ́ламу |
перастарэ́лым |
| В. |
перастарэ́лы (неадуш.)
перастарэ́лага (адуш.) |
перастарэ́лую |
перастарэ́лае |
перастарэ́лыя (неадуш.)
перастарэ́лых (адуш.) |
| Т. |
перастарэ́лым |
перастарэ́лай
перастарэ́лаю |
перастарэ́лым |
перастарэ́лымі |
| М. |
перастарэ́лым |
перастарэ́лай |
перастарэ́лым |
перастарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перастарэ́лы перестаре́лый, перестаре́вший
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перастарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Вельмі стары. / у знач. наз. Пасля работы ішоў [Апанас] з партфелем да перастарэлых чытаць газеты. «Вожык».
2. Які перасягнуў мяжу адпаведнага ўзросту. А потым прыйшлі дзяўчаты: тая перастарэлая незамужняя дзяўчына з груба-смелымі жэстамі і другая, дробненькая, у чорнай сукенцы. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перестаре́лый перастарэ́лы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Перастарэляц ’жабрак’ (шальч., Сл. ПЗБ). Утворана ў выніку кантамінацыі слоў перастарэлы і старац.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)