Перасе́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Перасе́к |
| Р. |
Перасе́ка |
| Д. |
Перасе́ку |
| В. |
Перасе́к |
| Т. |
Перасе́кам |
| М. |
Перасе́ку |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перасе́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перасе́к |
| Р. |
перасе́ку |
| Д. |
перасе́ку |
| В. |
перасе́к |
| Т. |
перасе́кам |
| М. |
перасе́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перасе́к, -ку м., спец., разг. (место) переру́б
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасе́к, ‑у, м.
Разм. Месца, дзе перасякаецца што‑н.; перасячэнне, перакрыжаванне. На перасеку .. вуліц, каля саменькай школы, стаяў высачэзны крыж. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перасек ’засек’ (брасл., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі бел. пера‑руб і польск. sąsiek, мазав. zasiek, параўн. польск. przesiec = zagrodzić ’перагарадзіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перасе́кчы
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перасяку́ |
перасячо́м |
| 2-я ас. |
перасячэ́ш |
перасечаце́ |
| 3-я ас. |
перасячэ́ |
перасяку́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перасе́к |
перасе́клі |
| ж. |
перасе́кла |
| н. |
перасе́кла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перасячы́ |
перасячы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перасе́кшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перасячы́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перасяку́ |
перасячо́м |
| 2-я ас. |
перасячэ́ш |
перасечаце́ |
| 3-я ас. |
перасячэ́ |
перасяку́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перасе́к |
перасе́клі |
| ж. |
перасе́кла |
| н. |
перасе́кла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перасячы́ |
перасячы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перасе́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
убо́к, прысл.
Управа або ўлева ад чаго‑н. Белаваты струмень, нібы рака, перасек .. [хлопцам] дарогу і пачаў адносіць човен убок. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́шчанскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пушчы. Атрад перасек другі на сваім шляху пушчанскі тракт. Брыль. Санаторый «Курганы» мясціўся на поўначы рэспублікі, у засені густога пушчанскага лесу. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасячы́ і перасе́кчы, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. перасек, ‑ла; заг. перасячы; зак., што.
1. Рассячы папалам, на часткі. Перасячы жэрдку сякерай. □ Бізуном бервяна не перасячэш. Прыказка.
2. Перайсці, пераехаць што‑н. упоперак. Перасячы вуліцу. Перасячы экватар. □ З краю ў край Перасек я краіну. Смагаровіч. Выбраўшыся з лесу, партызаны перасеклі вялікае гарыстае поле і зноў апынуліся ў бары. Сіняўскі.
3. Прайсці, пралегчы па паверхні чаго‑н. Чыгунка перасекла вобласць з усходу на захад. / Пра маршчыны, рубцы і пад. Лоб .. [жанчыны] ўздоўж перасекла глыбокая зморшчына, якая неяк адразу змяніла выраз яе ажыўленага твару. Васілевіч. // Размясціцца, прайсці ў папярочным напрамку. Дарогу, па якой ішлі партызаны, павінна была перасекчы гравійная шаша. Краўчанка. Нейкі белаваты струмень, нібы рака, перасек .. [хлопцам] дарогу і пачаў адносіць човен убок. Маўр.
4. перан. Перарэзаць, перагарадзіць каму‑, чаму‑н. (дарогу, шлях і пад.). Прыгнуўшыся, Раманчык пабег берагам рачулкі, што ўпадала ў Нёман, каб перасекчы шлях парушальніку. Пальчэўскі. І вось савецкі мірны чалавек Дарогу сухавеям перасек. Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)