перапі́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | перапі́ска | перапі́скі | 
		
			| Р. | перапі́скі | перапі́сак | 
		
			| Д. | перапі́сцы | перапі́скам | 
		
			| В. | перапі́ску | перапі́скі | 
		
			| Т. | перапі́скай перапі́скаю
 | перапі́скамі | 
		
			| М. | перапі́сцы | перапі́сках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
перапі́ска, -і, ДМ перапісцы, ж.
1. гл. перапісаць і перапісвацца.
2. мн. -і, -сак. Збор пісем, напісаных і атрыманых кім-н.
Пазнаёміцца з перапіскай Якуба Коласа.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
перапі́ска ж., в разн. знач. перепи́ска;
п. на машы́нцы — перепи́ска на маши́нке;
ве́сці ~ку з сябра́мі — вести́ перепи́ску с друзья́ми
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
перапі́ска, ‑і, ДМ перапісцы; Р мн. ‑сак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. перапісваць — перапісаць (у 1 знач.).
2. Дзеянне паводле дзеясл. перапісвацца (у 1 знач.); абмен пісьмамі.
3. Збор пісем, лістоў, напісаных і атрыманых кім‑н. Загінулі таксама апавяданні Багушэвіча, яго перапіска з многімі выдатнымі сучаснікамі. Мальдзіс.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
перапі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.
Пісаць адзін аднаму пісьмы.
П. са знаёмым.
|| наз. перапі́сванне, -я, н. і перапі́ска, -і, ДМ перапі́сцы, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
перапіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.
1. што. Напісаць нанава, скапіраваць.
П. апавяданне.
2. каго-што. Скласці спіс, рэестр каго-, чаго-н.
П. абсталяванне лабараторыі.
|| незак. перапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перапі́сванне, -я, н. і перапі́ска, -і, ДМ перапісцы, ж. (да 1 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
міжве́дамасны, -ая, -ае.
1. Які адбываецца паміж рознымі ведамствамі.
Міжведамасная перапіска.
2. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных ведамстваў.
Міжведамасная камісія.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
перепи́ска ж.
1. (действие) перапі́ска, -кі ж., перапі́сванне, -ння ср.; перамалёўванне, -ння ср.; см. перепи́сывать 1;
2. (с кем-л.) перапі́ска, -кі ж.;
3. (собрание писем) перапі́ска, -кі ж.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
карэспандэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Паштовая перапіска паміж асобамі або ўстановамі.
Весці карэспандэнцыю.
2. зб. Пісьмы, паштова-тэлеграфныя адпраўленні.
Дастаўка карэспандэнцыі.
Заказная к.
3. Паведамленне пра падзеі, дасланае адкуль-н. у газету, часопіс.
Паслаць карэспандэнцыю ў «Вячэрні Мінск».
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
разла́дзіцца, ‑ладзіцца; зак.
1. Прыйсці ў няспраўнасць. Тады нешта разладзіўся ляжак і нельга было выпаліць у печы, каб не напусціць поўную хату дыму. Сачанка.
2. Расстроіцца, парушыцца, перастаць ладзіцца. Дружба разладзілася. □ Але вяселле ўжо разладзілася, госці паўставалі з-за стала і пачалі разыходзіцца. Сабаленка. [Галіна:] — [Пісаў], што ніколі не забудзе тых дзён... Пісаў, што ўспамінае, — таксама... Але хутка перапіска разладзілася. Мележ.
3. Страціць свой строй, лад. Станок разладзіўся.
4. Расстроіцца, сапсавацца (пра здароўе).
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)