перапу́ск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перапу́ск
Р. перапу́ску
Д. перапу́ску
В. перапу́ск
Т. перапу́скам
М. перапу́ску

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапу́ск, -ку м., тех. перепу́ск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапу́ск, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. перапускаць — перапусціць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепу́ск техн. перапу́ск, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)