перапо́нчаты, -ая, -ае.

3 перапонкамі.

Перапончатыя лапы ў гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапо́нчаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перапо́нчаты перапо́нчатая перапо́нчатае перапо́нчатыя
Р. перапо́нчатага перапо́нчатай
перапо́нчатае		 перапо́нчатага перапо́нчатых
Д. перапо́нчатаму перапо́нчатай перапо́нчатаму перапо́нчатым
В. перапо́нчаты (неадуш.)
перапо́нчатага (адуш.)		 перапо́нчатую перапо́нчатае перапо́нчатыя (неадуш.)
перапо́нчатых (адуш.)
Т. перапо́нчатым перапо́нчатай
перапо́нчатаю		 перапо́нчатым перапо́нчатымі
М. перапо́нчатым перапо́нчатай перапо́нчатым перапо́нчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапо́нчаты перепо́нчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапо́нчаты, ‑ая, ‑ае.

З перапонкамі. Перапончатыя лапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепо́нчатый перапо́нчаты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пузы́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Напоўнены паветрам празрысты шарык у вадкасці, вадкай масе.

П. у шкле (ужо застылы). Пузыры ў цесце.

2. Балючае ўздуцце скуры; пухір.

П. ад апёку.

3. Перапончаты полы орган у целе чалавека, жывёлы, які змяшчае ў сабе якую-н. вадкасць.

Мачавы п.

Жоўцевы п.

4. Гумавы мяшок, напоўнены паветрам або вадой, які ўжыв. для розных мэт (разм.).

Вучыцца плаваць з пузырамі.

|| памянш. пузыро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м. (да 1 і 2 знач.); прым. пузырко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

|| прым. пузы́рны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)