пераплё́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пераплё́тчыца пераплё́тчыцы
Р. пераплё́тчыцы пераплё́тчыц
Д. пераплё́тчыцы пераплё́тчыцам
В. пераплё́тчыцу пераплё́тчыц
Т. пераплё́тчыцай
пераплё́тчыцаю		 пераплё́тчыцамі
М. пераплё́тчыцы пераплё́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераплётчыца ж. переплётчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераплётчыца, ‑ы, ж.

Жан. да пераплётчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераплётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца пераплётам кніг.

|| ж. пераплётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераплётчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переплётчица пераплётчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)