пераплё́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пераплё́тчыца пераплё́тчыцы
Р. пераплё́тчыцы пераплё́тчыц
Д. пераплё́тчыцы пераплё́тчыцам
В. пераплё́тчыцу пераплё́тчыц
Т. пераплё́тчыцай
пераплё́тчыцаю		 пераплё́тчыцамі
М. пераплё́тчыцы пераплё́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераплётчыца ж. переплётчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераплётчыца, ‑ы, ж.

Жан. да пераплётчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераплётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца пераплётам кніг.

|| ж. пераплётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераплётчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переплётчица пераплётчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bookbinder [ˈbʊkbaɪndə] n. пераплётчык; пераплётчыца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

binder [ˈbaɪndə] n.

1. скорасшыва́льнік, па́пка (для газет, часопісаў і да т.п.)

2. пераплётчык; пераплётчыца

3. рэ́чыва, яко́е звя́звае/скле́йвае

4. снопавяза́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

binder

[ˈbaɪndər]

n.

1) пераплётчык -а m., пераплётчыца f.

2)

а) рэ́чыва, яко́е зьвя́звае, скле́йвае (клей, цэмэ́нт)

б) снопавяза́лка f. (машы́на)

3) па́пка f., ско́расшыва́льнік -а m.

4) пі́саная ўмо́ва, грашо́вы закла́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)