пераплё́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераплё́тны |
пераплё́тная |
пераплё́тнае |
пераплё́тныя |
| Р. |
пераплё́тнага |
пераплё́тнай пераплё́тнае |
пераплё́тнага |
пераплё́тных |
| Д. |
пераплё́тнаму |
пераплё́тнай |
пераплё́тнаму |
пераплё́тным |
| В. |
пераплё́тны (неадуш.) пераплё́тнага (адуш.) |
пераплё́тную |
пераплё́тнае |
пераплё́тныя (неадуш.) пераплё́тных (адуш.) |
| Т. |
пераплё́тным |
пераплё́тнай пераплё́тнаю |
пераплё́тным |
пераплё́тнымі |
| М. |
пераплё́тным |
пераплё́тнай |
пераплё́тным |
пераплё́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пераплётны в разн. знач. переплётный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераплётны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пераплёту (у 1 знач.). Пераплётная справа. // Які служыць, прызначаны для пераплёту (у 1, 2 знач.). Пераплётны цэх. Пераплётны кардон.
2. у знач. наз. пераплётная, ‑ай, ж. Майстэрня для пераплёту кніг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераплёт, -у, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. пераплесці.
2. Цвёрдая вокладка, у якую, пераплятаючы, устаўляюць кнігу, сшытак і пад.
Скураны п.
3. Рама, рашотка, агароджа з перакрыжаваных перакладзін.
Аконны п.
4. перан. Складанае, цяжкае становішча.
Трапіць у п.
|| прым. пераплётны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
брашуро́вачна-пераплётны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брашуро́вачна-пераплётны |
брашуро́вачна-пераплётная |
брашуро́вачна-пераплётнае |
брашуро́вачна-пераплётныя |
| Р. |
брашуро́вачна-пераплётнага |
брашуро́вачна-пераплётнай брашуро́вачна-пераплётнае |
брашуро́вачна-пераплётнага |
брашуро́вачна-пераплётных |
| Д. |
брашуро́вачна-пераплётнаму |
брашуро́вачна-пераплётнай |
брашуро́вачна-пераплётнаму |
брашуро́вачна-пераплётным |
| В. |
брашуро́вачна-пераплётны (неадуш.) брашуро́вачна-пераплётнага (адуш.) |
брашуро́вачна-пераплётную |
брашуро́вачна-пераплётнае |
брашуро́вачна-пераплётныя (неадуш.) брашуро́вачна-пераплётных (адуш.) |
| Т. |
брашуро́вачна-пераплётным |
брашуро́вачна-пераплётнай брашуро́вачна-пераплётнаю |
брашуро́вачна-пераплётным |
брашуро́вачна-пераплётнымі |
| М. |
брашуро́вачна-пераплётным |
брашуро́вачна-пераплётнай |
брашуро́вачна-пераплётным |
брашуро́вачна-пераплётных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
переплётный пераплётны;
переплётная мастерска́я пераплётная майстэ́рня;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Канва́ ’рэдкая сятчатая тканіна (баваўняная або льняная), якая служыць асновай пры вышыванні крыжам’ (ТСБМ, Сцяшк.), лід. канво́ ’тс’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле націску запазычана з рус., (а не з польск.), канва́, якое (у XIX ст.) < з франц. canevas ’канва’. Аднак раней, яшчэ ў XVI ст. ст.-бел. канавасовый ’з палатна канавасу’ прыйшло са ст.-польск. kanawasowy < kanawas < (kanawac(a), kanafas ’шаўковая або баваўняная тканіна’, суч. польск. kanafas ’пераплётны матэрыял’) < італ. canavaccio ’ануча’ < с.-лац. canovacium ’грубае палатно’, якое ўзыходзіць да canava ’каноплі’ (Булыка, Запаз. 136; Слаўскі, 2, 47–48).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)