перапа́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перапа́длівы |
перапа́длівая |
перапа́длівае |
перапа́длівыя |
| Р. |
перапа́длівага |
перапа́длівай
перапа́длівае |
перапа́длівага |
перапа́длівых |
| Д. |
перапа́дліваму |
перапа́длівай |
перапа́дліваму |
перапа́длівым |
| В. |
перапа́длівы (неадуш.)
перапа́длівага (адуш.) |
перапа́длівую |
перапа́длівае |
перапа́длівыя (неадуш.)
перапа́длівых (адуш.) |
| Т. |
перапа́длівым |
перапа́длівай
перапа́дліваю |
перапа́длівым |
перапа́длівымі |
| М. |
перапа́длівым |
перапа́длівай |
перапа́длівым |
перапа́длівых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Перапа́длівы ’нясталы ў сіле і здароўі’ (Касп.); сюды ж пэ‑ рэпадэстый ’няўстойлівы, зменлівы — пра надвор’е’ (кобр., І łap. лекс.), польск. przepadzisty ’дажджлівы, які падае з перапынкамі’. Блізкая семантыка ў дзеясловаў перапасці, перанасіць ’схуднець’ (Др.-Падб., Гарэц.), прапасціся ’тс’ (ТСБМ, Янк. 3., Мат. Гом., Скарбы), перакідацца ’прыніжацца, вельмі дагаджаць’ (слонім., Нар. словатв.), перэпсідвацца ’згінацца ў пояс’ (ТС) і ў польск. przepadać się ’сохнуць, мізарнець, марнець’, ’ліць з перапынкамі (пра дождж)’, а таксама ў рус. перепадать ’худзець, слабець, знясільвацца’, перенадиться ’упасці’, ’пераставаць ісці (пра дождж)’. Параўн. таксама чэш. ргерасиў ’пахудзелы, змарнелы’. славен. prepadati ’прыходзіць да заняпаду’. Да прасл. *per‑padti. Гл. пера- і пасці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)