перапага́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перапага́ню |
перапага́нім |
| 2-я ас. |
перапага́ніш |
перапага́ніце |
| 3-я ас. |
перапага́ніць |
перапага́няць |
| Прошлы час |
| м. |
перапага́ніў |
перапага́нілі |
| ж. |
перапага́ніла |
| н. |
перапага́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перапага́нь |
перапага́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
перапага́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перапага́ніць сов., разг. (всё, многое) испога́нить, изга́дить, испа́чкать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Разм. Спаганіць, забрудзіць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапага́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да перапаганіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапага́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перапаганіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)