перапага́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапага́ню перапага́нім
2-я ас. перапага́ніш перапага́ніце
3-я ас. перапага́ніць перапага́няць
Прошлы час
м. перапага́ніў перапага́нілі
ж. перапага́ніла
н. перапага́ніла
Загадны лад
2-я ас. перапага́нь перапага́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час перапага́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапага́ніць сов., разг. (всё, многое) испога́нить, изга́дить, испа́чкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Спаганіць, забрудзіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапага́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перапаганіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапага́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перапаганіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)