пераню́хаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераню́хаю пераню́хаем
2-я ас. пераню́хаеш пераню́хаеце
3-я ас. пераню́хае пераню́хаюць
Прошлы час
м. пераню́хаў пераню́халі
ж. пераню́хала
н. пераню́хала
Загадны лад
2-я ас. пераню́хай пераню́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераню́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераню́хаць сов., разг. переню́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераню́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Панюхаць, абнюхаць усё, многае або ўсіх, многіх. Перанюхаць усе кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переню́хать сов., разг. пераню́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераню́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перанюхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перачу́ць, перэчуць ’дачуцца’ (ТС). Укр. перечу́ти ’тс’, перечу́тися ’дайсці весткам, быць пачутым’, польск. przeczuć ’прадчуваць, прадказваць’, рус. перечу́ть, перечу́ять, перечува́ть ’перанюхаць’, ’пачуць (усё); даведацца праз каго-небудзь’. Відаць, з *pro‑čuti. Параўн. аналагічна рус. про‑слышать. У такім выпадку — да пра- і чуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)