пераначава́ць гл. начаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераначава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераначу́ю пераначу́ем
2-я ас. пераначу́еш пераначу́еце
3-я ас. пераначу́е пераначу́юць
Прошлы час
м. пераначава́ў пераначава́лі
ж. пераначава́ла
н. пераначава́ла
Загадны лад
2-я ас. пераначу́й пераначу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераначава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераначава́ць сов. переночева́ть;

◊ ~чу́ем — бо́лей пачу́ем — посл. у́тро ве́чера мудрене́е

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераначава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак.

Застацца дзе‑н. на начлег; правесці дзе‑н. ноч. Пераначаваць у лесе. □ — Ці нельга ў вас пераначаваць падарожнаму чалавеку? — запытаў жабрак і дадаў: — Вечар блізка, а вёскі нідзе не відаць... С. Александровіч. Маленькі балоты астравок, на якім мы збіраліся толькі пераначаваць, стаў нашым часовым лагерам. Казлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; незак.

Спаць дзе-н. усю ноч.

Н. на сене.

|| зак. пераначава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переночева́ть сов. пераначава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакачо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераначаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакачо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакачоўваць — пераначаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераспа́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; зак.

1. што і бездап. Перабыць які-н. час у стане сну; пераначаваць, правесці ноч дзе-н.

П. у суседзяў.

Пераспім, а раніцай — у дарогу.

2. Праспаць больш, чым трэба (разм.).

3. каго. Праспаць даўжэй за каго-н.

П. усіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паначава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак.

Разм. Правесці дзе‑н. ноч, застаўшыся на начлег; пераначаваць. — Я не адзін, дзядуля,.. — заклапочана прамовіў Грышка. — Са мною цэлая брыгада. Можа, хлопцы паначуюць сёння ў нас? Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)