перамяшчэ́нне гл. перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамяшчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перамяшчэ́нне перамяшчэ́нні
Р. перамяшчэ́ння перамяшчэ́нняў
Д. перамяшчэ́нню перамяшчэ́нням
В. перамяшчэ́нне перамяшчэ́нні
Т. перамяшчэ́ннем перамяшчэ́ннямі
М. перамяшчэ́нні перамяшчэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамяшчэ́нне ср.

1. перемеще́ние, передвиже́ние, перестано́вка ж.;

2. перемеще́ние, передвиже́ние;

3. спец. перемеще́ние;

1-3 см. перамяшча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамяшчаць — перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны; зак., каго-што.

Паставіць, перавесці ў іншае месца.

П. шафу.

П. брыгаду на другую будоўлю.

|| незак. перамяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перамяшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перемеще́ние перамяшчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралё́т

‘дзеянне; сезоннае перамяшчэнне птушак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пралё́т
Р. пралё́ту
Д. пралё́ту
В. пралё́т
Т. пралё́там
М. пралё́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абарача́льнасць

‘перамяшчэнне туды-назад; праходжанне праз абарот’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абарача́льнасць
Р. абарача́льнасці
Д. абарача́льнасці
В. абарача́льнасць
Т. абарача́льнасцю
М. абарача́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хо́д

‘рух, перамяшчэнне; рабочая частка механізма; тэхнічны працэс, цыкл’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хо́д
Р. хо́ду
Д. хо́ду
В. хо́д
Т. хо́дам
М. хаду́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бег, бе́гу, м.

1. Хуткае перамяшчэнне, пры якім моцна адштурхоўваюцца нагамі ад зямлі.

Б. на месцы.

Марафонскі б. (від спартыўнага спаборніцтва).

2. перан. Наогул імклівае перамяшчэнне чаго-н.

Б. часу.

|| прым. бегавы́, -а́я, -о́е.

Бегавая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)