перамяшчэ́нне гл. перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамяшчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перамяшчэ́нне перамяшчэ́нні
Р. перамяшчэ́ння перамяшчэ́нняў
Д. перамяшчэ́нню перамяшчэ́нням
В. перамяшчэ́нне перамяшчэ́нні
Т. перамяшчэ́ннем перамяшчэ́ннямі
М. перамяшчэ́нні перамяшчэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамяшчэ́нне ср.

1. перемеще́ние, передвиже́ние, перестано́вка ж.;

2. перемеще́ние, передвиже́ние;

3. спец. перемеще́ние;

1-3 см. перамяшча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамяшчаць — перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамяшчэнне

т. 12, с. 282

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перамяшчэ́нне н.

1. Úmstellung f -, -en, Verschíebung f -, -en, Verlégung f -, -en;

2. (перавод каго-н.) Versétzung f -, -en;

перамяшчэ́нне па паса́дзе Versétzung im Dienst, díenstliche Versétzung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перамясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны; зак., каго-што.

Паставіць, перавесці ў іншае месца.

П. шафу.

П. брыгаду на другую будоўлю.

|| незак. перамяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перамяшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перемеще́ние перамяшчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралё́т

‘дзеянне; сезоннае перамяшчэнне птушак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пралё́т
Р. пралё́ту
Д. пралё́ту
В. пралё́т
Т. пралё́там
М. пралё́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абарача́льнасць

‘перамяшчэнне туды-назад; праходжанне праз абарот’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абарача́льнасць
Р. абарача́льнасці
Д. абарача́льнасці
В. абарача́льнасць
Т. абарача́льнасцю
М. абарача́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)