перамя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамну́ перамнё́м
2-я ас. перамне́ш перамняце́
3-я ас. перамне́ перамну́ць
Прошлы час
м. перамя́ў перамя́лі
ж. перамя́ла
н. перамя́ла
Загадны лад
2-я ас. перамні́ перамні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перамя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамя́ць сов.

1. перемя́ть;

2. см. перакамячы́ць;

3. см. пераце́рці 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

1. Размяць, расцерці яшчэ раз, нанава.

2. Памяць, змяць усё, многае. Перамяць лыжкай вараную бульбу. Перамяць усю вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перемя́ть сов.

1. (сильно измять, измять всё или многое — одежду, бумагу) перамя́ць, памя́ць; перакамячы́ць, пакамячы́ць;

2. (ягоды) пераці́снуць, паці́скаць, перадушы́ць, падушы́ць; (размять) пераце́рці, паце́рці, ператаўчы́, патаўчы́;

3. (перемесить) перамясі́ць, памясі́ць;

4. (траву) стапта́ць, ператапта́ць, патапта́ць, вы́таптаць, павыто́птваць;

5. (лён, пеньку) пераце́рці, перамя́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)