перамясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны; зак., каго-што.

Паставіць, перавесці ў іншае месца.

П. шафу.

П. брыгаду на другую будоўлю.

|| незак. перамяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перамяшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамясці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамяшчу́ пераме́сцім
2-я ас. пераме́сціш пераме́сціце
3-я ас. пераме́сціць пераме́сцяць
Прошлы час
м. перамясці́ў перамясці́лі
ж. перамясці́ла
н. перамясці́ла
Загадны лад
2-я ас. перамясці́ перамясці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перамясці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамясці́ць сов.

1. (с одного места на другое) перемести́ть, передви́нуть, переста́вить;

2. (дать другое служебное назначение) перемести́ть, передви́нуть;

3. спец. перемести́ть;

п. крэды́ты — перемести́ть креди́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак.

1. што. Перасунуць, пераставіць з аднаго на другое месца. Перамясціць шафу. Перамясціць тэлевізар. // Змяніць месцазнаходжанне чаго‑н. Перамясціць канцылярыю на другі паверх. Перамясціць палявы стан.

2. каго. Перавесці на працу ў другое месца, назначыць на новую пасаду. Перамясціць брыгаду на другую будоўлю.

3. што. Спец. Выкарыстаць іначай (капітал). Перамясціць крэдыты з прамысловасці ў сельскую гаспадарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамяшча́ць гл. перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамяшчэ́нне гл. перамясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перемести́ть сов., в разн. знач. перамясці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Коцячы, перамясціць усё, многае.

П. бочкі ў падвал.

2. што. Разгладзіць качалкай усё, многае.

П. усю бялізну.

3. што. Пампуючы (насосам), перамясціць.

П. ваду ў вадасховішча.

П. бензін у каністру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́туліць

‘ссунуць, перамясціць каго-небудзь, што-небудзь за межы чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́тулю вы́тулім
2-я ас. вы́туліш вы́туліце
3-я ас. вы́туліць вы́туляць
Прошлы час
м. вы́туліў вы́тулілі
ж. вы́туліла
н. вы́туліла
Загадны лад
2-я ас. вы́тулі вы́туліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́туліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ададзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі́; -му́ты; зак., што.

Дзьмучы, аддаліць, перамясціць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)