перамы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамы́ты перамы́тая перамы́тае перамы́тыя
Р. перамы́тага перамы́тай
перамы́тае		 перамы́тага перамы́тых
Д. перамы́таму перамы́тай перамы́таму перамы́тым
В. перамы́ты (неадуш.)
перамы́тага (адуш.)		 перамы́тую перамы́тае перамы́тыя (неадуш.)
перамы́тых (адуш.)
Т. перамы́тым перамы́тай
перамы́таю		 перамы́тым перамы́тымі
М. перамы́тым перамы́тай перамы́тым перамы́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перамы́ты перамы́тая перамы́тае перамы́тыя
Р. перамы́тага перамы́тай
перамы́тае		 перамы́тага перамы́тых
Д. перамы́таму перамы́тай перамы́таму перамы́тым
В. перамы́ты (неадуш.)
перамы́тага (адуш.)		 перамы́тую перамы́тае перамы́тыя (неадуш.)
перамы́тых (адуш.)
Т. перамы́тым перамы́тай
перамы́таю		 перамы́тым перамы́тымі
М. перамы́тым перамы́тай перамы́тым перамы́тых

Кароткая форма: перамы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамы́ты в разн. знач. перемы́тый; перести́ранный; см. перамы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перамыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перамы́ты: як пірамы́тый ’гладкі, укормлены’ (полац., Нар. лекс.). Да перамы́ць ’памыць яшчэ раз’, гл. мыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перемы́тый

1. памы́ты, перамы́ты;

2. перамы́ты; см. перемы́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перести́ранный

1. перамы́ты, памы́ты;

2. перамы́ты; см. перестира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)