перамо́латы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамо́латы |
перамо́латая |
перамо́латае |
перамо́латыя |
| Р. |
перамо́латага |
перамо́латай перамо́латае |
перамо́латага |
перамо́латых |
| Д. |
перамо́латаму |
перамо́латай |
перамо́латаму |
перамо́латым |
| В. |
перамо́латы (неадуш.) перамо́латага (адуш.) |
перамо́латую |
перамо́латае |
перамо́латыя (неадуш.) перамо́латых (адуш.) |
| Т. |
перамо́латым |
перамо́латай перамо́латаю |
перамо́латым |
перамо́латымі |
| М. |
перамо́латым |
перамо́латай |
перамо́латым |
перамо́латых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перамо́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перамо́латы |
перамо́латая |
перамо́латае |
перамо́латыя |
| Р. |
перамо́латага |
перамо́латай перамо́латае |
перамо́латага |
перамо́латых |
| Д. |
перамо́латаму |
перамо́латай |
перамо́латаму |
перамо́латым |
| В. |
перамо́латы (неадуш.) перамо́латага (адуш.) |
перамо́латую |
перамо́латае |
перамо́латыя (неадуш.) перамо́латых (адуш.) |
| Т. |
перамо́латым |
перамо́латай перамо́латаю |
перамо́латым |
перамо́латымі |
| М. |
перамо́латым |
перамо́латай |
перамо́латым |
перамо́латых |
Кароткая форма: перамо́лата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перамо́латы в разн. знач. перемо́лотый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перемо́лотый
1. памо́латы, змо́латы, перамо́латы;
2. перамо́латы; см. перемоло́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пухо́вы 1 ’зроблены з пуху’ (ТСБМ, Бяльк.). Ад пух ’падшэрстак, ворс, дробнае пер’е’.
Пухо́вы 2 ’неправеяны, неачышчаны, з мякінай’: пуховая мука, хлеб пуховы (Арх. Федар., Жд. 2), ст.-бел. пуховый ’тс’, рус. пухо́вый ’перамолаты разам з мякінай (пра муку); пышны, рыхлы і лёгкі (пра хлеб)’. Ад пух ’мякіна, адходы пры веянні, паланні’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)