пераме́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пераме́шванне
Р. пераме́швання
Д. пераме́шванню
В. пераме́шванне
Т. пераме́шваннем
М. пераме́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераме́шванне I ср. переме́шивание; см. пераме́шваць I

пераме́шванне II ср. переме́шивание; см. пераме́шваць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамешваць ​1 — перамясіць.

пераме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамешваць ​2 — перамяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переме́шиваниеI пераме́шванне, -ння ср.; см. переме́шиватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перета́птывание

1. тапта́нне, -ння ср.;

2. пераме́шванне, -ння ср.; см. перета́птывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переме́шиваниеII

1. пераме́шванне, -ння ср.;

2. пераблы́тванне, -ння ср.; см. переме́шиватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)