пераме́нная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. пераме́нная пераме́нныя
Р. пераме́ннай пераме́нных
Д. пераме́ннай пераме́нным
В. пераме́нную пераме́нныя
Т. пераме́ннай
пераме́ннаю		 пераме́ннымі
М. пераме́ннай пераме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераме́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пераме́нны пераме́нная пераме́ннае пераме́нныя
Р. пераме́ннага пераме́ннай
пераме́ннае		 пераме́ннага пераме́нных
Д. пераме́ннаму пераме́ннай пераме́ннаму пераме́нным
В. пераме́нны (неадуш.)
пераме́ннага (адуш.)		 пераме́нную пераме́ннае пераме́нныя (неадуш.)
пераме́нных (адуш.)
Т. пераме́нным пераме́ннай
пераме́ннаю		 пераме́нным пераме́ннымі
М. пераме́нным пераме́ннай пераме́нным пераме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зацьме́нна-пераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зацьме́нна-пераме́нны зацьме́нна-пераме́нная зацьме́нна-пераме́ннае зацьме́нна-пераме́нныя
Р. зацьме́нна-пераме́ннага зацьме́нна-пераме́ннай
зацьме́нна-пераме́ннае		 зацьме́нна-пераме́ннага зацьме́нна-пераме́нных
Д. зацьме́нна-пераме́ннаму зацьме́нна-пераме́ннай зацьме́нна-пераме́ннаму зацьме́нна-пераме́нным
В. зацьме́нна-пераме́нны (неадуш.)
зацьме́нна-пераме́ннага (адуш.)		 зацьме́нна-пераме́нную зацьме́нна-пераме́ннае зацьме́нна-пераме́нныя (неадуш.)
зацьме́нна-пераме́нных (адуш.)
Т. зацьме́нна-пераме́нным зацьме́нна-пераме́ннай
зацьме́нна-пераме́ннаю		 зацьме́нна-пераме́нным зацьме́нна-пераме́ннымі
М. зацьме́нна-пераме́нным зацьме́нна-пераме́ннай зацьме́нна-пераме́нным зацьме́нна-пераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пастая́нна-пераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пастая́нна-пераме́нны пастая́нна-пераме́нная пастая́нна-пераме́ннае пастая́нна-пераме́нныя
Р. пастая́нна-пераме́ннага пастая́нна-пераме́ннай
пастая́нна-пераме́ннае		 пастая́нна-пераме́ннага пастая́нна-пераме́нных
Д. пастая́нна-пераме́ннаму пастая́нна-пераме́ннай пастая́нна-пераме́ннаму пастая́нна-пераме́нным
В. пастая́нна-пераме́нны (неадуш.)
пастая́нна-пераме́ннага (адуш.)		 пастая́нна-пераме́нную пастая́нна-пераме́ннае пастая́нна-пераме́нныя (неадуш.)
пастая́нна-пераме́нных (адуш.)
Т. пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́ннай
пастая́нна-пераме́ннаю		 пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́ннымі
М. пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́ннай пастая́нна-пераме́нным пастая́нна-пераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перыяды́чна-пераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. перыяды́чна-пераме́нны перыяды́чна-пераме́нная перыяды́чна-пераме́ннае перыяды́чна-пераме́нныя
Р. перыяды́чна-пераме́ннага перыяды́чна-пераме́ннай
перыяды́чна-пераме́ннае		 перыяды́чна-пераме́ннага перыяды́чна-пераме́нных
Д. перыяды́чна-пераме́ннаму перыяды́чна-пераме́ннай перыяды́чна-пераме́ннаму перыяды́чна-пераме́нным
В. перыяды́чна-пераме́нны (неадуш.)
перыяды́чна-пераме́ннага (адуш.)		 перыяды́чна-пераме́нную перыяды́чна-пераме́ннае перыяды́чна-пераме́нныя (неадуш.)
перыяды́чна-пераме́нных (адуш.)
Т. перыяды́чна-пераме́нным перыяды́чна-пераме́ннай
перыяды́чна-пераме́ннаю		 перыяды́чна-пераме́нным перыяды́чна-пераме́ннымі
М. перыяды́чна-пераме́нным перыяды́чна-пераме́ннай перыяды́чна-пераме́нным перыяды́чна-пераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раўнаме́рна-пераме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рна-пераме́нны раўнаме́рна-пераме́нная раўнаме́рна-пераме́ннае раўнаме́рна-пераме́нныя
Р. раўнаме́рна-пераме́ннага раўнаме́рна-пераме́ннай
раўнаме́рна-пераме́ннае		 раўнаме́рна-пераме́ннага раўнаме́рна-пераме́нных
Д. раўнаме́рна-пераме́ннаму раўнаме́рна-пераме́ннай раўнаме́рна-пераме́ннаму раўнаме́рна-пераме́нным
В. раўнаме́рна-пераме́нны (неадуш.)
раўнаме́рна-пераме́ннага (адуш.)		 раўнаме́рна-пераме́нную раўнаме́рна-пераме́ннае раўнаме́рна-пераме́нныя (неадуш.)
раўнаме́рна-пераме́нных (адуш.)
Т. раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннай
раўнаме́рна-пераме́ннаю		 раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннымі
М. раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́ннай раўнаме́рна-пераме́нным раўнаме́рна-пераме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

і́грэк, -а, мн. -і, -аў, м.

У матэматыцы: абазначэнне (лацінскай літарай «у») невядомай ці пераменнай велічыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кроль, ‑ю, м.

Найбольш хуткі спосаб плавання з пераменнай работай ног і рук.

[Англ. crawl.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ікс, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Назва літары «x» лацінскага алфавіта.

2. Абазначэнне лацінскай літарай «x» невядомай або пераменнай велічыні ў матэматыцы.

3. Умоўнае абазначэнне невядомай або знарок неназванай асобы.

Напружанасць у размовах была абумоўлена прысутнасцю X.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыферэнцыя́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. У матэматыцы: лінейная частка прырашчэння залежнай пераменнай функцыі.

2. Механізм у прыводзе вядучых колаў аўтамабіля, трактара і пад., які дазваляе праваму і леваму колам круціцца з рознай хуткасцю.

Д. з канічнымі зубчастымі коламі.

|| прым. дыферэнцыя́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Дыферэнцыяльнае вылічэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)