перамага́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перамага́нне
Р. перамага́ння
Д. перамага́нню
В. перамага́нне
Т. перамага́ннем
М. перамага́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамага́нне ср. преодоле́ние, преодолева́ние; превозмога́ние; см. перамага́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перамага́нне (пірімыга́ньня) ’перамога’ (Бяльк.), польск. przemaganie, чэш. přemáhání, славен. premáganje. Да перамага́ць < пера- і магчы́ (гл.). Магчыма, яшчэ праслав. *per‑magati (як *po‑magati), параўн. укр. перемага́ти(ся), рус. перемога́ть(ся), польск. przemagać (się), чэш. přemáhati (se), славац. premáhať (sa), славен. premágati, серб.-харв. према́гаты ’перамагаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

преодолева́ние пераадо́льванне, -ння ср.; перамага́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преодоле́ние пераадо́ленне, -ння ср., перамага́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

превозмога́ние перасі́льванне, -ння ср., перамага́нне, -ння ср., пераадо́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одоле́ние уст. адо́ленне, -ння ср.; неоконч. адо́льванне, -ння ср.; перамага́нне, -ння ср.; см. одоле́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)