перакрыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перакрыццё́ |
| Р. |
перакрыцця́ |
| Д. |
перакрыццю́ |
| В. |
перакрыццё́ |
| Т. |
перакрыццём |
| М. |
перакрыцці́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перакрыццё ср. (действие) перекры́тие; см. перакры́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакрыццё, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак.
1. што. Накрыць нанава.
П. дах.
2. перан., каго-што. Перавысіць якія-н. паказчыкі, вынікі і пад., апярэдзіць.
П. норму.
3. перан., што. Закрыць для руху, цячэння, прыкрыць.
П. шлях. П. ваду.
|| незак. перакрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. перакрыццё, -я́, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перекры́тие
1. (действие) перакрыццё, -цця ср., перакрыва́нне, -ння ср.;
2. архит. перакры́цце, -цця ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Па́луба ’суцэльнае гарызантальнае перакрыццё ў выглядзе падлогі на судне’ (ТСБМ). Рус. па́луба ’тс’, укр. па́луба ’страха з лубу над павозкай’, польск. pałub ’ствол дрэва (выдзеўбаны ўнутры)’, pałuba ’павозка’, чэш. palubeň ’ствол дрэва, полы ўнутры’. Да луб (гл.) (Фасмер, 3, 194). У словаўтваральных адносінах — гэта аддзеяслоўны дэрыват ад *polubiti ’пакрыць лубам’ < paluba.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плафо́н, ‑а, м.
1. Столь, упрыгожаная жывапісам, лепкай або мазаікай. // Твор манументальна-дэкаратыўнага жывапісу, які аздабляе перакрыццё (плоскае, скляпеністае ці купальнае) якога‑н. памяшкання.
2. Абажур для электрычных лямп, пераважна пад столлю. Вуха адчула сухі, цокаючы гук: са столі пасыпаўся шкляны друз з разбітага плафона. Лынькоў. Мяккае святло малочных плафонаў заспакойвала вочы. Васілёнак.
[Фр. plafond.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)